آیا مزاج ها و طبایع آدمی ، لزوما باید منطبق با طبیعت عرقیات گیاهی باشد و آیا عرقیات گیاهی تا حدودی باید در راستای طبیعت گرم ، سرد و یا معتدل افراد باشد یا خیر ؟
پاسخ روشن است : برای رسیدن به عرصه ی اعتدال مزاج حتما باید رعایت اصول انطباق طبایع عرقیات را با طبایع و مزاج افراد نمود. . نکته مهم در نظر گرفتن طبع و مزاج افراد است به این معنا که در عرقیات پیشنهاد شده جهت کمک به درمان ، چنانچه طبع فردی گرم باشد باید سعی نمود از عرقیات با طبیعت سرد یا معتدل استفاده شود تا اعتدال مزاج فرد حاصل آید و عرق گیاهی با طبع مثلا گرم به طبع گرم فرد زیان نرسانده و او را به اصطلاح از مرز اعتدال خارج نسازد .
امام صادق (ع) می فرماید : ما اهل بیت رسالت در استفاده و بهره گیری از مواهب و نعمت های الهی به شیوه ی اعتدال عمل می نماییم ، گرمی را با سردی و سردی را با گرمی پاسخ می گوییم و همواره جانب اعتدال را رعایت می کنیم . مثلا حضرت خود در مصرف خرما پس از خوردن آن خیار یا انار در جهت اعتدال گرمی یا کالری زیاد خرما ، بهره می جستند و افراد را به تنظیم و رعایت اصول تعدیل و اعتدال رهنمون بودند.